کارشناس
فناوری اطلاعات وارتباطات
مقدمه
آموزش رایج در مدارس کشور،
یک آموزش سنتی و یا به عبارت دیگر آموزش فقط شنیداری می باشد. حداکثر
اقدام تصویری در خصوص موضوعات مورد آموزش، نصب بعضی پوسترهای رنگی بر روی
تخته سیاه کلاس می باشد. در روش دیداری- شنیداری سعی می شود آموزش به کمک
فیلم ، انیمیشن، نماهنگ و ... ارائه گردد. در این روش ماندگاری مطلب قریب
به 20 سال می باشد در حالی که ماندگاری مطلب در روش شنیداری حداکثر 6 ماه
است. در ضمن در روش دیداری- شنیداری مطالب علمی در محیطی جذابتر و در مدت
زمان کمتر قابل انتقال است
در مدارس معمولی، طرح درس معلم شامل مجموعه
ای از دستورالعمل ها، برنامه های درسی، سؤالات تمرینات اضافه، امتحانات
کلاس و ... می شود. اما در مدارس چندرسانه ای علاوه بر این موارد، معلم از
مواد آموزشی چندرسانه ای شامل فیلم، عکس، صدا، اسلاید و ... استفاده می کند
تا کیفیت و ماندگاری آموزش را ارتقا بخشد. این قدم اول در راه حرکت به سمت
مدارس هوشمند است.
درباره
ی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نظام آموزشی (و به طور خاص مدارس)
دو رویکرد متفاوت وجود دارد. برخی معتقدند، اثر فناوری های جدید تدریجی است
و صرفاً انتقال برنامه ی درسی سنتی را کارآمدتر می سازد و در واقع، دسترسی
به اطلاعات سریع تر می شود. رویکردی دیگر معتقد است ورود فناوری اطلاعات و
ارتباطات به مدرسه ها، هدف ها و ابزارهای تعلیم و تربیت را به طور اساسی
تغییر می دهد. از این دیدگاه فناوری اطلاعات بر مرزهای ساختاری نظام آموزش
سنتی فایق می آید.
با این که موارد بالا از دستاوردهای استفاده از
فناوری اطلاعات است، با این حال ساده لوحانه است اگر تصور کنیم ورود فناوری
اطلاعات (در جلوه های متفاوت آن : اینترنت ، رایانه ، چند رسانه ای و ... )
به تنهایی باعث انقلاب آموزشی شود. اگر فرهنگ یاد دهی – یادگیری در نظام
آموزشی تحول نپذیرد ، ورود فناوری های اطلاعاتی نه تنها تحولی ایجاد نخواهد
کرد ، بلکه به تقویت سنت های محافظه کارانه ی آموزشی منجر خواهد شد. لذا
تغییر در مدرسه سنتی به سوی مدرسه هوشمند نیازمند تغییر در نظام آموزش و
پرورش کشور می باشد و هیچگاه راه اندازی مدارس هوشمند میسر نخواهد شد مگر
ساختار نظام آموزش و پرورش تغییر یابد . این امر نیازمند برنامه ریزی حداقل
بیست ساله می باشد. این تغییر می بایست قدم به قدم و با درایت و تفکر
باشد.
منظور از مدارس هوشمند چیست ؟
در سال 1984، دیوید پرکینز و
همکارانش در دانشگاه ها هاروارد، طرح مدارس هوشمند را به عنوان تجربه ای
نوین در برنامه های آموزش و پرورش، با استفاده از فناوری اطلاعات و
ارتباطات ارائه نمودند. این طرح به تدریج در چند مدرسه اجرا گشت و بعدها تا
حدوددی توسعه یافت، به طوریکه امروزه برخی از کشورهای توسعه یافته در امر
فناوری اطلاعات، همچون مالزی، از این مدارس جهت تربیت نیروی انسانی در
برنامه های توسعه خود استفاده می کنند. در تعریف این نوع مدارس گفته شده اس
که مدرسه هوشمند یک مدرسه و محیط آموزشی فیزیکی است که کنترل و مدیریت آن
مبتنی بر فناوری رایانه و شبکه می باشد و محتوای اکثر دروس الکترونیکی و
سیستم ارزشیابی و نظارت آن نیز هوشمند است ودر فرایند آموزش به تفاوت
استعداد وتوانایی دانش آموز توجه می شود . بنابراین مهمترین ویژگیها و
خصوصیات این مدارس عبارتند از :
الف) در مدارس هوشمند معلمان می توانند
با استفاده از بانکهای اطلاعاتی و برنامه های نرم افزاری و غیره دروس جدیدی
را با توجه به نیازها و علائق دانش آموزان طراحی نمایند و یا اینکه دروس
موجود را تغییر داده و اصلاح نمایند بنابراین محتوای آموزشی دروس در این
مدارس تا حدودی متفاوت با مدارس دیگر خواهد بود.
ب) دانش آموزان این
مدارس، خود سرعت یادگیری خود را تعیین می نمایند. همچنین در این مدارس،
ساعات یادگیری محدود به ساعات مدرسه نیست و دانش آموزان در هر لحظه که
اراده کنند کلاسهای دلخواهشان را از طریق برنامه های رایانه ای یا ارتباط
از راه دور در اختیار خواهند داشت.
ج) نقش معلمان در این مدارس تا
حدود زیادی از آموزش و ارزشیابی دانش آموزان به پیگیری آموزش شخصی آنان
تغییر می یابد و در نتیجه فرصت و فراغت بیشتری برای پرداختن به برنامه های
رشد و بالندگی حرفه ای خود (مطالعه، برقراری ارتباطات و تعاملات سازنده و
مؤثر با مکاران، ارتقاء سطح علمی و بهبود مهارتهای تدریس و ...) خواهند
یافت.
د) در این نوع مدارس دانش آموزان اغلب بجای کیفهای مملو از کتب
حجیم، با کامپیوترهای کیفی (lab top) در سر کلاس درس حاضر می شوند. به
عبارت دیگر در این مدارس علاوه بر مواد آموزشی رایج و کتابهای درسی، انواع
نرم افزارها و درس افزارهای چند رسانه ای نظیر cd و... مورد استفاده قرار
می گیرد.
ه) ارزشیابی از دانش آموزان در مدارس هوشمند به جای اینکه در
مقاطع و نوبتهای فاصله دار (در پایان هر فصل یا هر ترم و ...) صورت پذیرد،
همه روزه و به طور مداوم انجام می گیرد و تعدادی از این آزمونها هم به
صورت on line واز راه دور می باشند.
و) در این مدارس دانش آموزان
هنگام ورود و خروج از مدرسه، با کارت دیجیتالی که در اختیار دارند، والدین
خود را از ساعت آمد و رفت خود مطلع می سازند(ارسال SMS ازطریق سیستم
اتوماسیون مدرسه). والدین دانش آموزان نیز می توانند با یک آموزش ساده به
سیستم ارزشیابی مدرسه متصل شده و به این وسیله از وضعیت وروند پیشرفت
تحصیلی فرزند خود آگاهی یابند. معمولاً در این مدارس روزانه در پایان ساعات
کلاسی یک E-Mail از طرف مدرسه جهت آگاهی والدین از وضع تحصیلی فرزندانشان
در آن روز، به آنها ارسال می گردد.
ز) از آنجاییکه پاره ای از
فعالیتهای مرسوم در مدارس دیگر، در این مدارس به کمک فناوری اطلاعات کاهش
می یابد، کمیت و کیفیت تعاملات بین دانش آموزان، معلمان و والدین ارتقاء می
یابد و در نتیجة هم افزایی یا سینرژی حاصل از تعاملات این سه گروه، امکان
ایجاد شرایط یادگیری بهتر برای دانش آموزان فراهم می گردد.
علاوه بر
موارد فوق نکته ای که درباره مدارس هوشمند حتماً بایستی مورد توجه قرار
گیرد توجه به این مطلب است که فناوری اطلاعات در واقع به معنای فن بهره
برداری از اندیشههای انسانی است که با سپردن امور شناخته شده، تکراری و
غیرخلاق به ماشین از طریق خودکارسازی عملیات، اندیشه های انسانی را در جهت
مکاشفه در ناشناخته ها آزاد می سازد. بنابراین نباید به اشتباه اینگونه
تلقی گردد که در مدارس هوشمند، تکنولوژی جای افراد و اشخاص را می گیرد بلکه
همچنانکه پیتر دراکر(P.Drucker) نیز گفته است «کار یدی جای خود را به کار
دانشی می دهد، اما نقش تعیین کننده انسان به عنوان حاکم سازمانی همچنان
برقرار و مستدام خواهد ماند» , و بنابراین استفاده از تکنولوژیهای مذکور
تنها به عنوان ابزاری در جهت رسیدن به هدف آموزش و تعلیم و تربیت کارآمدتر و
متناسب با آهنگ فزاینده تغییرات در دنیای حاضر می باشد.
مهمترین
دلایل تاسیس مدارس هوشمند
مهمترین دلایل تاسیس مدارس هوشمند عبارتند از
:
الف) امروزه به علت رشد فناوریهای رایانه ای، سرعت نقل و انتقالات
اطلاعاتی و مسأله انفجار دانش، اطلاعات و دانش به سهولت و سرعت می تواند در
اختیار همگان قرار گیرد و دیگر مانند گذشته مدرسه تنها چهار چوبی نیست که
معلم بخواهد دانش، مهارت و ارزشها را در آن به دانش آموزان منتقل کند بلکه
چهارچوبهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و وسائل ارتباط جمعی در شکل پذیری
پنداره های دانش آموزان نقشی تعیین کننده دارند. یکی از تبعات این امر بالا
رفتن سطح دانش متعارف دانش آموزان است که هماهنگی با دوره های آموزشی را
بر هم می زند. در چنین شرایطی استفاده از فناوریهای اطلاعاتی و انفورماتیکی
در مدارس هوشمند، امکان به روز نمودن اطلاعات علمی معلمان و ارتقاء
مهارتهای تدریس ایشان را فراهم می آورد به طوریکه آنها می توانند با
استفاده از امکانات موجود در این مدارس برآورد صحیحتر و دقیقتری از دانش
متعارف دانش آموزان کسب نموده و دوره های آموزشی و مطالب درسی را با دانش
متعارف دانش آموزانشان هماهنگ سازند.
ب) از سوی دیگر برنامه های آموزشی
در مدارس سنتی، اکثراً به صورت معلم محور بوده و با استعدادها، تواناییها،
نیازها و شیوه های یادگیری دانش آموزان که هر یک آهنگ مخصوص خود را دارد،
متناسب نیستند. مدارس هوشمند به دلیل برنامه های درسی انعطاف پذیر، امکان
تدریس با شیوه های نوین، داشتن طیف وسیعی از برنامه ها و روشهای آموزشی و
محوریت بخشیدن به نقش دانش آموز (با در نظر گرفتن تفاوتهای فردی و توجه
بیشتر به نیازها، علائق و استعدادهای آنان) میتوانند در جهت از بین بردن و
یا کاهش دادن این شکاف آموزشی مؤثر و مفید فایده باشند ودرواقع هر دانش
آمئز بسته به استعداد خود می تواند آموزش ببیند و یا به عبارت دیگر سیستم
آموزش نسبت به استعداد دانش آموزان متغیر است .
ج) جامعه اطلاعاتی آینده
نیازمند افرادی است که بتوانند فناوری اطلاعات را خلاقانه در جهت رشد و
توسعه به کار برند، در این عصر بی بهره مانده از دانش، بینش و مهارتهای
روز، به بیکاری، نابرابریهای اجتماعی و در نتیجه پیدایش نارضایتی و تنش می
انجامد و مدارس هوشمند نیز عمدتاً در جهت تأمین این نیازها برنامه ریزی شده
اند چرا که در این مدارس دانش آموزان میآموزند که چگونه اطلاعات مورد
نیاز خود را از طریق شبکه های اطلاعاتی استخراج نمایند، چگونه در مورد آنها
بیندیشند و چگونه حاصل یافته های خود را در جهت حل مسائل و مشکلات خود و
توسعه و پیشرفت جوامعشان به کار گیرند.
موانع موجود در راه به
کارگیری موثر تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات
در نظامهای آموزشی و توسعه
مدارس هوشمند
اصولاً هر گونه تغییر و نوآوری در ابتدا با مخالفتهایی
روبرو می شود چرا که از آنجاییکه نظم موجود را به هم می زند و نگرانیهایی
با خود به همراه دارد، نوعی مخالفت و مقاومت منفی را در انسانها بر می
انگیزد. مدارس هوشمند نیز از این قاعده استثناء نمی باشد و طبیعی است که
عده از مردم و مسئولین (به ویژه مسئولان با سابقه و دارای تجارب سنتی)، به
سادگی تسلیم اینگونه برنامه ها نشوند. (علی الخصوص که نگرانیهایی از قبیل
احتمال عدم موفقیت دانش آموزان این مدارس در کنکور، و امکان بروز مشکلات
عاطفی و دلزدگی دانش آموزان نسبت به این سیستم مدرسه ای جدید و این شیوه از
آموزشها و ... مطرح می گردد.)
ناکافی بودن نیروی انسانی متخصص و اموزش
دیده، و کمبود منابع مالی و فیزیکی جهت تجهیز مدارس هوشمند به سیستمهای
رایانه ای و تجهیزات و ملزومات مورد نیاز این مدارس یکی دیگر از مشکلات
موجود در زمینه توسعه مدارس هوشمند می باشد. با این وجود نمی توان این عامل
را مهمترین مانع بر سر راه تاسیس و توسعه اینگوونه مدارس دانست چرا که
نتایج مطالعات و پژوهشهای انجام شده حاکی از ان است که مسأله مهمتر
ساختارهای سازمانی موجود در نظامهای آموزشی، فرهنگ و توانایی به کارگیری از
ابزارها و امکانات، شرایط محیطی و از همه مهمتر درک افکار عمومی از این
پدیده است. به عنوان نمونه عملاً عدم وجود فرهنگ صحیح استفاده از فناوری
اطلاعات در بین مردم و مسئولان و به ویژه معلمان و متولیان امر آموزش و
پرورش، موانعی جدی را بر سر راه اشاعه و توسعه مدارس هوشمند پدیده آورده
است و بنابراین لازم است که اینگونه مشکلات شناسایی گشته و بوسیله آموزشها و
اطلاع رسانهای مناسب در جهت رفع آنها اقدام گردد. در همین زمینه از
آنجاییکه موفقیت هر گونه نوآوری آموزشی در آموزش و پرورش منوط به رضایت و
پذیرش این نوآوریها توسط معلمان می باشد , باید بوسیله آموزشهای مناسب،
مشارکت دادن معلمان در طراحی برنامه ها و استفاده از نظرات آنها در برنامه
ریزیها، فرهنگ پذیرش و استقبال از کاربرد شیوه های نوین آموزشی را در آنان
ایجاد نمود، در غیراینصورت طبیعی است که معلمان احساس کنند که اینگونه
نوآوریها امنیت شغلی آنان را به مخاطره می اندازد و آنها را به مثابه تجاوز
به حیطه صلاحیت و تخصص خود قلمداد نمایند.
و بالاخره عده ای از
صاحبنظران نیز بر این باورند که به دلیل عدم بستر سازیهای مناسب برای پیاده
سازی اصول اولیه مدارس هوشمند، راه اندازی اینگونه مدارس موفقیت آمیز
نخواهد بود و تنها در صورتی می توان به موفقیت این مدارس امیدوار بود که
فعالیتهای دولتی و تعاملات بین دولت و شهروندان نیز به صورت الکترونیکی
انجام شود و یا به عبارتی دولت الکترونیک پیاده سازی شود.
بحث و
نتیجه گیری
یکی از مهمترین ویژگیهای عصر حاضر شتاب فزاینده تحولات
علمی، تکنولوژیکی، اجتماعی و ... در آن است. در چنین زمانی که تنها پدیده
با ثبات تغییر و بی ثباتی است، جوامع انسانی و سازمانها برای بقا، پویایی و
ایجاد تحولات سازنده در آینده ناگزیر از دستیابی به گرایشهای نوین می
باشند چرا که به گفته تافلر «تنها با بهره گیری خلاقانه از تغییر برای
هدایت خود تغییرات است که می توان از آسیب شوک آینده در امان ماند و به
آینده ای بهتر و انسانی تر دست یافت .
از سوی دیگر تقریباً در همه جوامع
از نهاد آموزش و پرورش انتظار می رود که ضمن باز آفرینی در فرهنگ و انتقال
از روشهای ارزشمند پیشینیان به نسل آینده، سر منشا تغییرات و نوآوریهای
اجتماعی باشد، زیرا دستگاه آموزش و پرورش بنا به رسالت خود زیربنای اصلی
شخصیتها و دیدگاههای اجتماعی را پدید می آورد و بنابراین اگر در این راه
کوشش و جدیت متعارف را به عمل آورد، توقع و انتظار نوآوری در جامعه سهل تر
خواهد بود. این مطلب بدان معنی است که دستگاه آموزش و پرورش باید بتواند
علاوه بر هماهنگ نمودن خود با تحولات جامعه امروزی سمت و سوی دگرگونیها و
تغییرات آینده را پیش بینی نموده و تغییرات را در جهت ایجاد تحولات مطلوب
در آینده، هدایت نماید.
در همین راستا یکی از رویکردهایی که می تواند
در جهت پاسخگویی به نیاز فوق در نظامهای آموزشی مفید واقع گردد و امروزه در
بسیاری از کشورهای توسعه یافته اجرا شده و یا در حال اجرا شدن است، گسترش
استفاده از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات در نظامهای آموزشی و به تبع آن
تأسیس و توسعه مدارس هوشمند است. این گونه مدارس در واقع به نوعی اختراع
فلسفه و مفهومی جدید از تعلیم و تربیت بوده و با کنار گذاشتن یکسری از
بازدارنده های سنتی، سعی در به کارگیری فناوری اطلاعات برای ارائه آموزش
دارند. آموزش مؤثر در اینگونه مدارس مستلزم آن است که دانش آموازن نقش های
جدیدی را در فرایند یادگیری بپذیرند، بدین ترتیب که جستجوگران اطلاعات
باشند، تا بتوانند در مورد ارزش اطلاعات وسیعی که در شبکه جهانی اینترنت
برای استفاده آنان موجود است به داوری و ارزشیابی بپردازند. در چنین شرایطی
نقش معلم ها نیز از انتقال دانش و معلومات، به تسهیل گر فراینده یادگیری
تغییر می یابد، آنان نیز بایستی به گونه ای تلاش نمایند که دانش آموزان
اعتماد به نفس، راهبردهای مدیریت اطلاعات و مهارتهای نفی لازم را کسب کنند
تا بتوانند در زندگی روزمره و در محیط کار خود ابزارهای فناورانه و ارتباط
جمعی را با موفقیت راه اندازی کنند و مورد استفاده قرار دهند.
اما
همچنانکه اشاره گشت مانند هر گونه نوآوری آموزشی دیگر در دستگاه آموزش و
پرورش موانعی بر سر راه تأسیس و توسعه این مدارس وجود دارد که عمده ترین
آنها مشکلات فرهنگی و ساختاری می باشند. در 50 سال اخیر خیلی تغییرات در
زندگی بشری اتفاق افتاده است , شما اگر به اطراف زندگی خود نگاه کنید شاهد
این مدعا هستید اما متاسفانه کلاس های درس نسبت به 50 سال قبل هیچ تغییری
نکرده است وهمچنان با تخته سیاه وگچ آموزش انجام می پذیرد . اگر برای
مسئولان و متولیان امر، معلمان و مردم این موضوع که زمان تکرار شیوه های
سنتی به اتمام رسیده است، قابل پذیرش نباشد در آن صورت هرگز شیوه های جدید
نخواهند پذیرفت، زیرا زیربنای «تغییر دادن» و «تغییر یافتن» آمادگی و
علاقمندی برای پذیرش آن است، در غیر این صورت تغییر لزوماٌ اتفاق نمی افتد،
نتایج پیش بینی شده را به همراه ندارد و همواره با مقاومت و حالتهای
تدافعی افراد همراه است. نکته مهم دیگری که بایستی در همین راستا مورد
مداقه قرار گیرد آن است که بدانیم فناوری ابزار است و بکارگیری کارآمد هر
نوع فناوری از اندیشه، فرهنگ و مناسبات عمیق اجتماعی نشأت می گیرد.
بنابراین برای بهره گیری موثر و کارآمد از فناوری اطلاعات، به ویژه در
توسعه آموزش نیازمند بهبود رویکردها، بازبینی سیاست های آموزشی، سازمان دهی
مجدد محتوا، بهسازی نیروی انسانی، طراحی برنامه های درسی اثر بخش و تحول
معیارهای فرهنگی برای فراهم کردن همزیستی با فناوری نوین هستیم.
و
بالاخره نوشتار حاضر را با فرمایش گرانسنگ حضرت امام صادق (ع) به بیان می
بریم که فرموده اند «کسی که بدون کسب هماهنگی و بینش اقدام به عمل کند رهرو
بیراهه رویی را ماند که شتاب حرکت و سرعت سیر وی، جز بر دوری از اهداف و
مقاصدش نیفزاید.» هدف آموزش و پرورش در کشور ما رشد و پرورش همه جانبه (رشد
عقلانی، جسمانی، عاطفی و اجتماعی) دانش آموزان به گونه ایست که ضمن التزام
به ارزشهای اسلامی، ملی و اخلاقی، به کمال بالقوه خویش نائل آمده، آگاه به
مسائل روز جهان و مبتکر و توانمند در جهت حل مسائل و مشکلات خود و جامعه و
ساختن آینده ای مطلوبتر باشند. در همین راستا ایده ی مدارس هوشمند و یا هر
گونه نوآوری آموزشی دیگر در آموزش و پرورش در صورتی که بتواند ما را در
رسیدن به این هدف یاری نماید ارزشمند خواهد بود. رشد جوانان، توسعه آموزش و
پرورش و توسعه ملی در گرو توجه خاص به نیروی انسانی در آموزش و پرورش است
اگر می خواهیم آموزش معنا پیدا کند، خلاقیتها بارور گردد، بهره وری نیروی
انسانی بالا رود و اهداف و معیارهای بالایی از عملکرد بدست آید، باید تحولی
فکری و تعهدی اخلاقی در قبال مأموریت جدید آموزش و پرورش در جهان متحول
امروزی و قرن نامطمئن آینده در تک تک آحاد و مسئولان و مجریان آموزش و
پرورش کشور به وجود آید . کاربرد تکنولوژیهای جدید در سیستم آموزش و پرورش
ما امید کارآیی کلاسها را افزایش می دهد و ایجاد شیوه یادگیری مداوم در
دانش آموزان و یادگیریهای رسمی و غیررسمی خارج از کلاسهای درس را ممکن می
سازد. بنابراین لازم است که با فراهم آوردن هماهنگی های لازم و تمهیدات
کافی در این رابطه، زمینه بهره مندی نظام آموزشی کشورمان را از منافع این
گونه فناوریهای نوین، ایجاد نماییم.
با امید آن که با گسترش و اجرایی
شدن طرح اینگونه مدارس در سراسر کشور، شاهد حرکت سریع و پویا به سمت هوشمند
شدن واقعی آموزش در ایران عزیزمان باشیم. کیفیت واقعی آموزش زمانی محقق می
شود که بتوانیم هر دانش آموز را به آن نسبت که توانایی، استعداد و علاقه
دارد به سمت بهترین مسیر و جهت در زندگی هدایت کنیم. آموزش و پرورش ما باید
از روزمرگی خارج شود تا دغدغه¬های والای تربیتی، مجال به عرصه عمل درآمدن
پیدا کنند. می شود و می توانیم؛ ان شاء الله.
نمونه ای ازتصاویر
اولین مدارس هوشمند استان یزد
منابع:
تافلر ,الوین
(1373) شوک آینده , ترجمه حشمت الله کامرانی
توما , ژان (1369)
مسائل جهانی آموزش وپرورش , مترجم احمد آقازاده
ساعتچی , محمود (1376)
, روانشناسی کاربردی برای مدیران
سلیملنی , آمنه (1382) , شش اصل
یادگیری در جوامع فناورانه(تکنولوژیک) , اینترنت
طوسی , محمد علی
(1375) , فصلنامه مدیریت در آموزش و پرورش
مجیدی , اردوان (1380) نظام
برتر
مشایخ , فریده (1379) , دیدگاههای نو در برنامه ریزی آموزشی
مورهد , گریفین(1380) , رفتار سازمانی ترجمه الوانی ومعمار زاده
نیکنامی , مصطفی (1377) , نظارت وراهنمایی آموزشی
ونیز در تدوین این
مقاله از سند توسعه ی مدارس هوشمند مالزی و همچنین تجارب به دست آمده در
اولین دبیرستان هوشمند ایران، دبیرستان هوشمند شهید علیرضا آقایی و اولین
دبیرستانهای هوشمند استان یزد (دبیرستان دخترانه هوشمند شهید زینی , ناحیه 2
و دبیرستان دخترانه هوشمند اولیاء , ناحیه 1) استفاده شده است.
یزد فردا